Author: Tatiana Iwaszko

  Występuje natomiast mniej wyraźny niż w poprzednim dziesięcioleciu ujemny wpływ inwestycji nieprodukcyjnych. Wreszcie pogłębia się niedo­bór środków obrotowych, co znajduje odbicie w wysokim, statystycznie istotnym współczynniku dla pizyrostu środków obrotowych i rezerw.Uwzględniając dane za lata sześćdziesiąte trzeba byłoby wskazać na niecelowość dodatkowego obciążenia dochodu narodowego inwestycjami produkcyjnymi, potrzebę zmniejszenia obciążenia inwestycjami niepro­dukcyjnymi i spożyciem oraz konieczność poprawy zaopatrzenia w środki obrotowe.Analiza interesujących nas zależności w latach 1950—1970 wskazuje, że wzrosła liczba współczynników statystycznie istotnych. Są…

Na podstawie danych za lata 1950—1970 można więc twierdzić, że poli­tyka gospodarcza powinna była zmierzać do zmniejszenia udziału w do­chodzie narodowym inwestycji nieprodukcyjnych, spożycia zbiorowego oraz inwestycji produkcyjnych. Uzyskane w ten sposób środki należało przeznaczyć przede wszystkim na poprawę zaopatrzenia w środki obroto­we, a w dalszej kolejności — na spożycie indywidualne.Analiza zmian w strukturze dochodu narodowego w latach 1970—1980 pokazuje, że tylko w minimalnym stopniu uwzględniano te postulaty. W latach 1970—1974 zwiększył się nieco udział…

Można zatem przypuszczać, że bardzo dobre—jak na nasze warunki—   wyniki pierwszej połowy lat siedemdziesiątych byłyby jeszcze lepsze, gdyby E. Gierek i jego ekipa co najmniej zablokowali stopę inwestycji produkcyjnych i nieprodukcyjnych oraz stopę spożycia zbiorowego, a uzys­kane w ten sposób środki przeznaczyli na poprawę zaopatrzenia w środki obrotowe i — w dalszej kolejności — na spożycie indywidualne.Obraz zależności dla lat 1970—1980 ujawnia sprzeczności rozsadzające ówczesną gospodarkę. Współczynniki statystycznie istotne otrzymaliśmy dla: przyrostu środków obrotowych i…

W tym kon­tekście dodatni i stosunkowo wysoki, ale statystycznie nieistotny współczyn­nik dla inwestycji produkcyjnych ma podobną wymowę jak znacznie niższe współczynniki w poprzednich okresach. Przy złym zaopatrzeniu w środki obrotowe (a na to wskazuje współczynnik dla przyrostu tych środków), rosnący udział inwestycji produkcyjnych w dochodzie narodowym nie daje efektów w postaci szybszego wzrostu dochodu narodowego.W latach 1960—1980 występują analogiczne zależności, z tą różnicą, że wartość współczynników jest nieco niższa. Współczynnik dla spożycia indywidualnego staje się…

Wnioski dla realizowanej obecnie polityki gospodarczej można formuło­wać uwzględniając trzy szeregi czasowe: 1970—1980, 1960—1980, 1950— —1980. Najbardziej radykalne postulaty wynikają z danych za lata 1970 —1980. Sprowadzają się one do tego, by zablokować na obecnym poziomie bądź obniżyć udział w dochodzie narodowym całego spożycia, w tym przede wszystkim spożycia zbiorowego, a uzyskane stąd środki przeznaczyć na / poprawę zaopatrzenia w środki obrotowe. Na podstawie danych za lata 1960—1980 można sugerować, by blokada ta dotyczyła przede wszystkim…

Analiza ta pokazuje również, że przy charakterystycz­nym dla całego badanego okresu poziomie wyposażenia w środki obrotowe rosnąca stopa inwestycji produkcyjnych nie wpływa pozytywnie na dynamikę dochodu narodowego. Analiza ta pokazuje wreszcie, że przy nierównowadze charakterystycznej dla ostatniego dziesięciolecia zwiększanie udziału spo­życia indywidualnego w dochodzie narodowym negatywnie oddziałuje na tempo wzrostu gospodarczego. W istniejącej obecnie sytuacji rysuje się coraz wyraźniej konieczność zmniejszenia udziału wszystkich, z wyjątkiem przyrostu środków obrotowych i rezerw, składników dochodu narodowego. Trzeba natomiast…

Dotychczasowa analiza zmierzała do tego, by pokazać związki pomiędzy strukturą całego dochodu narodowego a jego dynamiką. Popatrzmy teraz na związki, jakie zachodzą pomiędzy strukturą akumulacji i spożycia a dynamiką dochodu narodowego. Odpowiednie dane zawiera tablica . Z załączonej tablicy wynika, że w tym przypadku otrzymaliśmy zna­cznie mniej współczynników istotnych statystycznie, co może świadczyć o  tymże na dynamikę dochodu na wpływa przede wszystkim jego struktura, a nie struktura dwóch wyodrębnionych składników. Bardziej szczegółowa analiza danych pozwala jednak dostrzec…

Współczynniki dla udziału przyrostu środków obrotowych w akumulacji oraz spożycia indywidualnego w spożyciu są w latach 1950—1960 wyższe niż współczynniki dla udziału tych składników w dochodzie narodowym. Można zatem domniemywać, że w tym okresie hamulcem rozwoju gospo­darczego była nie tyle struktura całego dochodu narodowego, co przede wszystkim struktura poszczególnych jego składników (akumulacji i spo­życia). Zbyt niski był udział przyrostu środków obrotowych i spożycia indywidualnego. Od lat sześćdziesiątych silniejszy wpływ wywiera struktura całego dochodu narodowego. Świadczy…

Formułując powyższe wnioski przyjęto założenie, że każdy ze składników dochodu narodowego oddziałuje na jego dynamikę niezależnie od pozosta­łych. Dotychczas operowaliśmy korelacją całkowitą, a zatem najprostszą miarą zależności. Ryzykując krytykę ze strony ekonometryków, warto jednak zobaczyć, co do istoty sprawy wniesie wykorzystanie korelacji cząstkowej. Analiza danych prowadzi do wniosku, że nie ma potrzeby korygować wniosków odnośnie do pozytywnego wpływu udziału przyrostu środków obrotowych w dochodzie oraz negatywnego wpływu udziału inwestycji produkcyjnych w akumulacji na dynamikę dochodu narodowego….

Trzeba natomiast skorygować wnioski odnoszące się do wpływu u- działu inwestycji produkcyjnych w dochodzie narodowym oraz udziału przyrostu środków obrotowych w akumulacji. Współczynniki korelacji całkowitej upoważniały do twierdzenia, że w badanym okresie stopa in­westycji produkcyjnych nie wpływa na dynamikę dochodu narodowego. Z tablicy  wynika, że w kolejnych okresach rośnie wartość współczynnika korelacji cząstkowej, przy czym już w latach 1960—1970 osiąga on wartość dodatnią. Jeśli wyłączyć wpływ udziału inwestycji produkcyjnych w akumu­lacji oraz udziału przyrostu środków…