NA PODSTAWIE DANYCH

Na podstawie danych za lata 1950—1970 można więc twierdzić, że poli­tyka gospodarcza powinna była zmierzać do zmniejszenia udziału w do­chodzie narodowym inwestycji nieprodukcyjnych, spożycia zbiorowego oraz inwestycji produkcyjnych. Uzyskane w ten sposób środki należało przeznaczyć przede wszystkim na poprawę zaopatrzenia w środki obroto­we, a w dalszej kolejności — na spożycie indywidualne.Analiza zmian w strukturze dochodu narodowego w latach 1970—1980 pokazuje, że tylko w minimalnym stopniu uwzględniano te postulaty. W latach 1970—1974 zwiększył się nieco udział przyrostu środków obrotowych, a obniżył udział spożycia zbiorowego. Równocześnie jednak gwałto­wnie rosło obciążenie inwestycjami produkcyjnymi, na tym samym p07i0- mie utrzymywało się obciążenie inwestycjami nieprodukcyjnymi zmniej­szał się natomiast udział spożycia indywidualnego. Po roku 1974 rośnie udział spożycia indywidualnego i spada udział inwestycji produkcyjnych, ale równocześnie szybko maleje udział przyrostu środków obrotowych, rośnie zaś udział spożycia zbiorowego i inwestycji nieprodukcyjnych.