Karność w życiu Jezusa

Ponieważ stanowi On doskonały wzorzec postępowania, warto przyjrzeć się ewangelicznym opisom faktów interesujących nas z punktu widzenia dyscypliny żyda chrześdjańskiego»Jezus konsekwentnie odsuwał na dalszy plan własne potrzeby, konieczność ich zaspokojenia, na pierwszym miejscu stawiając wypełnienie woli Ojca. U progu publicznej działalnośd Jezusa widzimy Go na pustkowiu, dokąd poprowadzony został przez Ducha i poddany próbie kuszenia. Mimo że pośdł już wtedy przez czterdzieśd dni, nie zrobił nic, aby zaspokoić dotkliwy itd. Nie skorzystał ze swej nadprzyrodzonej mocy pod naciskiem fizjo- pi swojego dała (por. Mt 4,2). Nie ominął Go również niedostatek człowieka bezdomnego. Uczonemu Piśmie, który chdał pójść za Nim i ponieść związany z tym trud Jezus powiedział: Lisy mają nory i ptaki powietrzne – gniazda, lecz Syn ’.łowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć (Mt 8,20). Z pewnością musiało nękać Jezusa ogromne zmęczenie, o czym dowiadujemy się z fragmentu Ewangelii św. Jana (4,6), a często widzimy Go jak wstaje wcześnie rano, aby się modlić (por. Łk 5,16 i Mk 1,35). Skuteczna modlitwa nie istnieje bez dyscypliny.