W OBU TYPACH

W obu typach wskaźników odmiennie definiuje się pojęcie nierównomierności. Wskaźniki tradycyjne prowadzą do nierównomiernego wyposażenia podobnych miejscowości, a wskaźniki normatywne — do nie­równomiernego wyposażenia różnych regionów kraju.Powstaje więc pytanie, w jaki sposób określić wyższość któregoś z tych wskaźników? Punktem wyjścia rozważań powinny być szczegółowe ba­dania użytkowników poszczególnych instytucji. Badań takich nie mamy wprawdzie zbyt wiele, wynika z nich jednak, że większość użytkowników instytucji kulturalnych rekrutuje się spośród mieszakańców miejscowości—   siedzib tych instytucji. Siła oddziaływania tych instytucji poza granice miejscowości jest z reguły niewielka. Jeśli prawidłowość tę potwierdziłyby liczniejsze badania empiryczne, to można by sugerować, że sieć instytucji kulturalnych należy wiązać nie ze statystycznym mieszkańcem czy statysty­cznym kilometrem kwadratowym, ale z wyodrębniającymi się przestrzennie grupami społecznymi.