Z DOTYCHCZASOWYCH ROZWAŻAŃ

Z dotychczasowych rozważań wynika wreszcie, że drugi element modelu normatywnego — parametry instytucji, które powinny się znaleźć w poszcze­gólnych miejscowościach, jest niezbędny przede wszystkim wówczas, gdy rozważamy sieć instytucji kulturalnych w miastach. W odniesieniu do wsi można przyjąć, że zdecydowana większość instytucji powinna być najmniej­sza z możliwych. Dyrektywa taka jest, oczywiście, zbyt ogólna. Dysponując materiałami z tego samego badania, ustaliłem rozkład placówek z punktu widzenia wielkości ich powierzchni. Okazało się, że 12% najmniejszych domów kultury mieści się w lokalach o powierzchni do 100 m², a 30% — w loka­lach do 150 m². Minimalną powierzchnię takiej placówki można więc określić na 100—150 m². W przypadku klubów i bibliotek publicznych minimalna powierzchnia wynosi 25—35 m². Natomiast dla oddziałów i filii bibliotek wielkość ta kształtuje się poniżej 25 m².