OPERY

W latach 1978 i 1983 teatry operowe istniały w ośmiu miastach. W 1983 r. jeden z tych teatrów (w Krakowie) nie miał jednak własnej sali widowisko­wej i stąd w sprawozdaniach GUS nie podaje się liczby miejsc w tym te­atrze. Poza tym teatr ten w obu analizowanych latach dawał rocznie zna­cznie mniej przedstawień niż pozostałe. Z tych względów pomijam go w dal­szych rozważaniach. Przedmiotem analizy będą więc dane dla siedmiu teatrów.W interesującym nas okresie w miastach, w których znajdowały się badane teatry operowe, zwiększyła się liczba mieszkańców (z 4523,1 do 4752,4 tys. osób), liczba miejsc (z 6838 do 7014) oraz liczba premier (z 36 do 44). Zmalała natomiast liczba przedstawień (z 1517 do 1350), miejsc udostępnionych (z 1464,7 do 1278,6 tys.) oraz liczba widzów (z 1226,3 do 970,0 tys. osób). W konsekwencji pogorszyły się wszystkie wskaźniki charakteryzujące działalność tych instytucji: liczba miejsc przypadających na 1000 mieszkańców miast, mających te instytucje, zmalała z 1,51 do 1,48, liczba przedstawień na 1000 mieszkańców — z 0,335 do 0,284, liczba miejsc udostępnionych na mieszkańca — z 0,324 do 0,269, liczba widzów na mieszkańca — z 0,271 do 0,204, liczba widzów na miejsce — z 179 do 138, liczba widzów na jedno przedstawienie — z 808 do 719 oraz frekwencja—   z 83,7 do 75,9%.