NA PODSTAWIE DANYCH

Na podstawie tych sa­mych danych można budować wskaźniki wykorzystania obiektów. Są to: liczba widzów /miejsce, liczba widzów / przedstawienie, liczba widzów /miejsce udostępnione (frekwencja) itp. Analiza korelacyjna pozwala z kolei badać związki, jakie istnieją pomiędzy wielkością miejscowości a rozmiarami działalności, dostępnością do insty­tucji a intensywnością korzystania, nasyceniem instytucjami a ich wykorzy­staniem  itp.Analizując dane zagregowane na różnych poziomach oraz w różnych układach, szukałem odpowiedzi na pytania: czy interesująca nas zależność w ogóle występuje i jaka jest jej siła? Odpowiedzi, jakie tu sformułuję, nie są ostateczne. Współczynniki korelacji liniowej obliczyłem dla niektó­rych tylko instytucji i dla dwu wybranych lat. Podejmując tę fragmentarycz­ną analizę zakładałem, że jeśli jej wyniki będą pozytywne, to w przyszłości może być ona punktem wyjścia badań, w których wykorzystano by wszyst­kie dostępne materiały. Trzeba tu jeszcze zdefiniować jedno z pojęć, które pojawi się dalej. Przez dolną granicę rozumiem najmniejszą liczbę mieszkańców w miejsco­wości, przy której racjonalne jest organizowanie instytucji stałej. Pojęcie to jest potrzebne przede wszystkim wtedy, gdy chcemy poznać wielkość potrzeb w poszczególnych jednostkach administracyjnych oraz w całym kraju.