Doskonałość i pełnia jako cel życia

Jezus kieruje następujące słowa do swoich uczniów: Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski (Mt 5,48). Słowo „doskonały” wyraża pojęcie dobroci, ale również można go użyć w znaczeniu „pełny” lub „uczynić pełnym”. Pełnia żyda człowieka, jego wewnętrzna dojrzałość jest w Bożym zamyśle celem dla każdego chrześcijanina. Dlatego też zatrzymanie się na drodze swojego rozwoju lub odrzucenie tego cdu jest rzeczą nie tylko przygnębiającą, ale jest to wbrew Bożemu planowi. Dlaczego zatem wiele osób unika postępu ku pełni i doskonałość?
Jedną z przyczyn może być pozostawanie w nieświadomośd co do tego, że moje żyde wewnętrzne nabrało charakteru statycznego; że to, czego doświadczam, mieśd się w granicach normy chrześdjańskiego żyda. Albo, być może widzę, że nic się nie zmienia, lecz czuję się bezsilny, aby zrobić cokolwiek. Można też, jak Jean, wybrać opcję bezpieczną. Lepiej nie kołysać zbytnio łódką, w której płynę. Z przyjemnośdą mogę odnotować fakt, że Jean w końcu przyszła po raz drugi z prośbą o pomoc. Ten akt woli wyznaczył w jej żydu początek niewiarygodnego dzieła uzdrowienia, jakie Bóg dokonał w jej żydu.