Bezrobotny

Przed sześcioma miesiącami ojciec stracił pracę, ponieważ jego firma ogłosiła upadłość. Jak można się domyśleć, żałował niezmiernie swojej „ofiary” sprzed kilku lat, a jego żona czyniła mu nawet wyrzuty, że nie podjął decyzji i nie przeforsował swojej woli. Mateusz cierpiał z powodu uciążliwego poczucia winy. Odczuł on wtedy, że jego ojciec podjął tę „niesłuszną” decyzję ze względu na niego, ponieważ chłopiec nie chciał utracić swoich przyjaciół z przedszkola. Z drugiej strony Mateusz był podświadomie wściekły na swojego ojca: pragnął on takiego ojca, który był dorosły i dostatecznie silny, by podejmować decyzje, nawet wbrew woli żony i syna. Ale nie mógł ujawnić tej złości w stosunku do ojca, ponieważ on tak bardzo poświęcił się z miłości do niego. Chłopiec bardzo cierpiał pod ciężarem tej przytłaczającej go odpowiedzialności, którą obarczył go ojciec, składając „ofiarę” dla żony i syna, czego oczywiście nie uczynił celowo. Często dorośli muszą narazić swoje dzieci i partnerów na problemy mając nadzieję, że sobie z nimi poradzą, aby przejąć odpowiedzialność za własne życie. Jeżeli jednak obawy przed konfliktami, kłótniami i konfrontacjami są zbyt duże, może to prowadzić do „postawy ofiary”, której przyczyną jest własny lęk przed odpowiedzialnością.