RYSUJĄCA SIĘ SPRZECZNOŚĆ

Rysującą się tu sprzeczność usiłowano rozwiązać, przyj­mując, iż oszczędzanie na konsumpcji bieżącej umożliwia jej szybki’wzrost w przyszłosci. W ten sposób realizowany był jeden z postulatów wysuniętych przez ekonomistów krytykujących w końcu lat czterdziestych CUP.Poglądy te nie są sprzeczne z tym, co w drugiej połowie lat pięćdzie­siątych pisał sam Kalecki. Analizując plan perspektywiczny na lata 1961_1975 stwierdzał: „Powstaje pytanie, czy nie należałoby czynić wy­siłków, aby utrzymać (a nawet przyspieszyć) obecne tempo wzrostu do­chodu narodowego w latach 1961—1975? Oczywista, wymagałoby to zwiększenia «ciężaru inwestycji», tzn. udziału inwestycji produkcyjnych w dochodzie narodowym w całym piętnastoleciu (albo co najmniej w la­tach 1966—1975), co wpłynęłoby na osłabienie wzrostu konsumpcji lub inwestycji nieprodukcyjnych w pierwszej (względnie w drugiej) pięciolatce okresu planu perspektywicznego, ale w bardziej odległych jego latach podniosłoby ten dochód narodowy o tyle, że zrekompensowałoby z po­ważnym nadmiarem wyższy udział inwestycji produkcyjnych w tym do­chodzie i przyczyniłoby się do zapewnienia wówczas wyższej stopy życiowej”.

Leave a Comment