BEZ WĄTPLIWOŚCI

Lektura opracowań zawartych w Dziełach prowadzi do wniosku, iż M. Kalecki podzielał niewątpliwie pogląd, że inwestycje produkcyjne są jednym z czynników, za pomocą których można przyspieszać bądź hamo­wać tempo wzrostu dochodu narodowego. Uważał, że zwiększenie udziału tych inwestycji w dochodzie narodowym prowadzi do szybszego tempa wzrostu. Równocześnie był świadomy tego, że istnieją bariery, które wyzna­czają górną granicę możliwego tempa wzrostu. Stąd wyprowadzał wnio­sek, że także udział tych inwestycji w dochodzie ma swój górny pułap. Sy­tuowało go to w opozycji do tych działaczy gospodarczych, którzy me po­strzegali tych barier i sądzili, że poprzez manipulowanie stopą akumulacji można dowolnie kształtować tempo wzrostu. Nie ulega wątpliwości, że M. Kalecki był zwolennikiem ostrożnej, mądrej polityki inwestycyjnej. Nigdy nie namawiał do nadużywania tego środka. Swą uwagę skupiał na okolicznościach rodzących zagrożenia. Jak dobry kierowca obserwował drogę i stosownie do wyników obserwacji regulował szybkość jazdy. Polemizował z tymi, którzy nawet najtrudniejsze zakręty chcieli pokonywać na pełnej szybkości.