ISTOTA DYSCYPLINY WEWNĘTRZNEJ

Poświęcimy sporo uwagi złożonym mechanizmom obronnym, które wielu z nas służą do obrony zranione  i serca. Mechanizmy te tworzą pewnego rodzaju tarcze zatrzymujące zewnętrzne bodźce, które mogłyby powtórnie zranić wrażliwe miejsce, ale kże izolują je przed naszymi zmysłami. Nie sposób wtedy zorientować się, i dzieje się w nas naprawdę. Jeśli więc działa mechanizm obronny, szansa i uzdrowienie jest niewielka, wytwarza on bowiem fałszywy obraz naszego „ja”, spod którego nie widać prawdy o tym, kim rzeczywiście jesteśmy, nymi słowy jest on kłamstwem, które przesłania nam prawdę. W miejsce >wiem zranienia pokazuje dość, zamiast wstydu, przedstawia wyrzut, spra- ia, że nie dostrzegamy prawdziwej potrzeby, lecz w jej miejscu odczu- amy zazdrość. Trzeba zatem czasu i samodyscypliny, aby rozpoznać to, i jest kłamstwem, aby uzdrawiająca moc mogła dotrzeć do głębi serca zaleczyć rany, zakryć wstyd i zaspokoić największe nawet potrzeby.