LOGICZNOŚĆ WNIOSKU

Prawidłowość ta ­nie wystąpiła tylko w pierwszym 11-leciu. Wynika stąd wniosek, że w la­lach sześćdziesiątych zmiany w strukturze akumulacji nie są już wystarcza­jącym warunkiem korzystnych zmian w dynamice dochodu narodowego. Niezbędne są przesunięcia między spożyciem a przyrostem środków obroto­wych. Do sformułowania takiego wniosku skłaniają w jeszcze większym stopniu dane dla lat 1970-—1980. Zauważmy przy tym, że dane dla lat 1950—1960 prowadzą do odmiennych wniosków. W tym okresie większy wpływ na dynamikę dochodu narodowego wywierała struktura akumulacji niż udział przyrostu środków obrotowych w całym dochodzie narodowym. Wniosek taki może się wydać na pierwszy rzut oka nielogiczny. Stopa akumulacji była bowiem w latach siedemdziesiątych zdecydowanie wyższa niż w latach pięćdziesiątych. Można by więc sądzić, że w tym drugim okresie wpływ struktury akumulacji powinien być większy.