Wydaje się zatem, że ostatnia z dolnych granic w spo­sób najbardziej prawidłowy pokazuje realne zapotrzebowanie na ten ro­dzaj instytucji. Jeżeli więc dolną granicę ustalimy na poziomie 250 tys. mieszkańców, to oznacza, że oprócz Gdańska, Katowic, Bydgoszczy, do grona miast, które mogą ubiegać się o utworzenie takiego teatru, trzeba zaliczyć Sosnowiec, a w niedalekiej przyszłości także Częstochowę, Biały­stok i Bytom. Popatrzmy teraz, jak w świetle przedstawionych analiz prezentuje się sieć teatrów operetkowych w miastach, będących ich siedzibą….

W 1978 r. teatry dramatyczne istniały w 35 miastach, z których najmniejsze liczyło 51,5 tys. mieszkańców. W Gdyni teatr nie miał wówczas stałej sali, stąd też w dalszej analizie uwzględnia się 34 miejscowości. W 1983 r. teatry takie istniały w 36 miastach, z tego jeden (w Częstochowie) nie dysponował stałą salą. Nowym miastem na tej liście jest Słupsk. Także i w tym roku najmniejsze z miast — siedzib liczy 51,5 tys. mieszkańców. By ocenić po­ziom…

Wyposażenie w teatry miast o różnej liczbie mieszkańców jest — jak łatwo się domyślić — niejednakowe. Spośród miast liczących 50—75 tys. tylko dwa mają teatr dramatyczny (Gniezno i Sopot), przy tym żadne z nich nie jest siedzibą województwa. W 1978 r. z 13 miast liczących 75—100 tys. mieszkańców w ośmiu był teatr dramatyczny. Nie miały teatru: Słupsk, Włocławek, Jastrzębie, Jaworzno i Mysłowice; trzy z wymienio­nych miast znajdują się w woj. katowickim, a dwa — to…

. Jedyne miasto tej wielkości, nie będące siedzibą województwa i mające teatr — to Zabrze. Wreszcie miasta liczące 200 tys. i więcej mieszkańców: w 1978 r. było ich 15, a teatry istniały w 14. Nie miał teatru Bytom. W 1983 r. liczba takich miast wzrosła do 17, z tego dwa—  nie mają własnego teatru (Bytom, Gliwice).Podaję informację o odsetku miast o różnej wielkości i różnej funkcji w układzie administracyjnym mających własny teatr dra­matyczny. Okazuje się,…

Istotne wątpliwości może budzić teza o   złej lokalizacji teatru w Sopocie. W sensie administracyjnym miasto to stanowi odrębną całość. W istocie jednak stanowi ono integralną część Trójmiasta. W Trójmieście natomiast teatr ten jest—jak zobaczymy dalej—  potrzebny.Wynika stąd, że rozbudowa sieci teatrów, która miała miejsce po 1975 r., brała się z uzasadnionych aspiracji. Spośród 11 miast wojewódzkich, które w 1975 r. liczyły 75—100 tys. mieszkańców, już przed reformą administracji 6 miało teatr, a wszystkie źle zlokalizowane obiekty…

Przy określaniu parametrów instytucji potrzebnych w miastach o różnej liczbie mieszkańców, trzeba wiedzieć, na które z nich najsilniej oddziałuje liczba mieszkańców, od czego zależy liczba widzów, a wreszcie — co wpływa na intensywność wykorzystania obiektów. Zależności te badałem, oblicza­jąc współczynniki korelacji liniowej oraz parametry równań regresji li­niowej. Z analizy współczynników korelacji liniowej wynika, że w przypadku teatrów dramatycznych — podobnie jak w przypadku operetek — wielkość miasta najsilniej oddziałuje na liczbę miejsc udostępnionych. Zarówno w 1978,…