Barbara Gordon

Która jest znaną amerykańską producentką programów telewizyjnych, przebywając w szpitalu psychiatrycznym, codziennie spotykała się z terapeutką. Usilnie prosiła ją o leki, które pomogłyby uśmierzyć nękający ją emocjonalny ból, lecz ta konsekwentnie odmawiała. Barbara tym usilniej starała się zaradzić swojemu cierpieniu. W zamian za pigułki oferowała pieniądze, na szali postawiła swój letniskowy dom nad morzem, potem już wszystko, co posiadała, aby tylko Julie, jej terapeutka, mogła położyć kres cierpieniom. Julie, jak zawsze, nie ulegała namowom powtarzając pacjentce, że chcąc doznać trwałego wyleczenia nie można brać leków uspokajających. Pigułki bowiem nie mogły przywrócić jej normalnego życia. Jedynie ona sama, Barbara Gordon, była w stanie to zrobić. Miała teraz przed sobą wielką szansę. Zamiast więc podać leki, Julie skłoniła swoją pacjentkę, by pamięcią powróciła do swojego dzieciństwa i przyjrzała się swojemu życiu. Barbara zawsze odsuwała od siebie to, co nieprzyjemne, ignorowała wszystko, co niepożądane. Jej własny mechanizm obronny w połączeniu z represyjnym działaniem środków uspokajających pchnął ją w położenie gorsze niż to, w jakim znalazła się Scarlett O’Hara.