Strach

Podobną, dominującą rolę w żydu osoby może odgrywać strach. Strach rzed tym, że kogoś rozzłościmy, obawa przed konfrontacją, przed utratą regoś lub kogoś, przed odrzuceniem wreszde, staje się przyczyną sytuacji, ’ której unikamy stanięcia wobec problemu za wszelką cenę. Strach owiem jest większy i silniejszy niż pragnienie rozwiązania problemu, pokój więc i akceptacja mogą wydać się ważniejsze od przykrośd, jaka iąże się zawsze z konfrontacją. Ja sama odziedziczyłam po ojcu zamiłowanie do spokoju, do żyda ezkonfliktowego. Pamiętam przy tym z dziedństwa wybuchy zdenerwowania ze strony mojej matki i przykrość jaką wtedy odczuwałam. To oświadczenie sprawiło, że zawsze brak mi było śmiałości, aby doprowa- zić do jakiejkolwiek konfrontacji z moim mężem, Davidem, czy też dziećmi. Skutkiem tego pojawiające się zwykle normalne kłopoty i co- zienne frustracje związane z żydem rodzinnym mogły urosnąć do rangi aacznie poważniejszej, ponieważ nie rozmawialiśmy o nich otwarde, nie oruszaliśmy tych tematów w szczerej rozmowie. Nawet gdy David odnosił jakąś kłopotliwą kwestię, pomijałam ją obojętnością. Starałam się
wtedy przełknąć to, co kłębiło się w moich uczuciach, zmieniałam temat uważając, że w ten sposób mogę załagodzić sytuację. Przez wiele lat taki sposób wydawał się najlepszy, aż któregoś dnia ktoś z moich przyjaciół go zakwestionował i rzucając mi wyzwanie, skłonił, abym zastanowiła się nad swoim zachowaniem. Przez unikanie otwartej konfrontacji z tym, co było w życiu rodzinnym kłopotiiwe, uczyniłam przeszkodę na drodze do swojej własnej dojrzałości, a także do zacieśniania rodzinnych więzów między nami.