Emocje

Zasadniczo jednak urazu tego dzaju nie można w chorobowy sposób stłumić przy udziale mechanizmu ronnego, przenika on do serca osoby i ulega rozładowaniu poprzez łzy )o w rozmowie z kimś drugim, czyli dzieje się to w zdrowy, naturalny osób. W doświadczeniu tym objawia się więc prawdziwe ,ja”. Nie ma taj pozy, niczego nie staramy się za wszelką cenę ukryć, nie ma też jchanizmów obronnych, ponieważ nie są w tym przypadku w ogóle itrzebne. Jak zatem widzieliśmy w przytoczonych przykładach, każda osoba łgując na wewnętrzny ból, tworzy swój własny mechanizm obronny, dywidualne reakcje każdego z nas mogą być przy tym wzmocnione przez sze cechy dziedziczne, a także przez grzeszną naturę. Stanowią one osób, w jaki człowiek sam, bez Boga, próbuje radzić sobie z własnymi Dpotami. Jako że owe mechanizmy obronne biorą początek w upadłej :turze człowieka (człowiek cielesny), mają one zasadniczo grzeszny charakter. Richard Lovelace pisze na ten temat: „Zjawiska grzechu nie można ograniczać jedynie do pewnych wyizolowanych przykładów ani schematów czynienia zła. Grzech ma o wiele bardziej łożony charakter, jest on symptomem istnienia pewnej usystematyzowanej matrycy psychicznych nastawień, przekonań i zachowań, która jest głęboko zakorzeniona w wyobcowaniu człowieka w jego relacji z Bogiem”.