EKONOMICZNA OCENA

Ponieważ wynagrodzenia aktorów skła­dają się z płac zasadniczych oraz wynagrodzeń za przedstawienie ponad normę, można twierdzić, że nie organizując owych 116 przedstawień (286—170 = 116), dyrekcja teatru zaoszczędziła na funduszu płac, ale aktorzy stracili możliwość uzyskania dodatkowych dochodów.Jak wynika z tych rozważań, decyzja o zwiększeniu liczby miejsc w teatrze muzycznym w Gdyni była co najmniej dyskusyjna. Ekonomiczną ocenę decyzji można byłoby przeprowadzić wówczas, gdyby możliwe było oszacowanie kosztów związanych z wybudowaniem i utrzymaniem dodatkowych miejsc oraz kosztów związanych ze zorganizo­waniem dodatkowych spektakli.Z analizy rozmieszczenia teatrów operetkowych wynika, że instytucji takich nie mają trzy miasta, liczące ponad 300 tys. mieszkańców; są to: Gdańsk (464,6 tys.), Katowice (361,2 tys.) i Bydgoszcz (357,7 tys.). Ponieważ dwa spośród istniejących w 1983 r. teatrów znajdują się w miastach liczą­cych 200—300 tys. mieszkańców, można zakładać, że w wymienionych tu miastach istnieje obiektywne zapotrzebowanie na tego rodzaju instytucje.